vrijdag 31 augustus 2018

Bezig met van alles

Mede dankzij de vakantie, die echt heel lekker was, heb ik niet regematig meer geblogd.
Toen ik eindelijk afgelopen woensdag weer wilde bloggen, deed mijn wireless internet het niet, gruwel. Gelukkig heb ik een handige man in huis die vooral niet snel opgeeft en sinds gisteravond kan ik weer in alle rust en met alle gemak internetten, wat een geluk.
Vandaar dat ik nu gelijk mijn blog weer wil bijwerken. Ik wil graag (als het natuurlijk lukt), elke woensdag mijn creatieve blog bijwerken en


Haken
In mijn vorige blog heb ik jullie al laten weten dat ik aan het haken geslagen ben. Nadat eerst het lijfje al vrij vlot klaar was, duurde het een eeuwigheid voordat ik verder kon met het koppie. Het lukte me gewoon niet om ermee aan de slag te gaan, gewoon een kwestie van chronisch tijdgebrek., gruwel. Gelukkig heb ik afgelopen week het koppie toch kunnen haken en warempel ook nog een oortje. Het oortje ging zo vlot, dat het andere oortje vandaag of morgen wellicht ook gehaakt kan worden, helemaal blij dus. Het is zooo leuk om het konijntje af te werken.



Echter, een goede reden om Nijn konijn af te werken is, dat ik al eerder een leuk haakpakket heb gekregen van een leuk olifantje (net als Nijn, ook van mijn gezin gekregen).

Ik ben nl. dol op olifanten en heb, om heel eerlijk te zijn volgens mijzelf, het geheugen van een olifant. Niet altijd even makkelijk, handig en leuk volgens mij, maar goed, het is niet anders. Het heeft vast ook zo zijn voordelen denk ik dan maar, maar goed, wat ik ermee wil zeggen, ik wil nu ook dolgraag beginnen met het haken van mijn mooie olifantje, maar dan moet Nijn konijn natuurlijk wel eerst af zijn.





Jeans stof



Een een hele poos terug, dan heb ik het zeker over goed 2 jaar geleden, besloot ik een schort te maken. Ik ben nogal zo'n gevalletje die heerlijk kan lopen smeren met eten koken (en eten) om vervolgens vlekken in mijn kleding te krijgen die er dan ook vervolgens niet meer uit willen.
Nu bestaat mijn gezin uit lieve eenheden die nogal behoorlijk tegenstrijdig zijn wat eten koken betreft. Dochterlief kan echt heeeeeeerlijk eten koken en dan met recepten die ze zelf vrolijk bedenkt, zoooo goed. Manlief, om heel eerlijk te zijn, bakt er letterlijke en figuurlijk helemaal niets van. Hij heeft simpelweg kwaliteiten die ik dan weer niet heb. Zo hoef ik alleen maar te 1x te gillen dat iets technisch thuis of aan mijn auto niet werkt en hij is al aan het klussen. Echter, ik vind het toch ook wel heel fijn dat hij zelf in staat is om op zijn minst een simpele maaltijd in elkaar te draaien. Om hem zodoende te behoeden van vieze kleding ( en geloof me, dat is al een behoorlijke klus op zich), heb ik afgelopen woensdag op de markt 2 mtr jeansstof gekocht. Nu is het vast niet moeilijk te raden wat er met die stof gaat gebeuren: er komt een leuke schort onder de kerstboom voor manlief. Ik heb daar natuurlijk geen 2 mtr stof voor nodig, maar van de stof die overblijft, wordt er vast iets moois gemaakt, maw, wordt vervolgd.

Industriele naaimachine
Na het een en ander aan leuke dingen te hebben verteld, kan dit stukje verhaal toch ECHT NIET achterblijven. Ongeveer 3 dgn voordat we voor een weekje op vakantie gingen naar Luxemburg (wat hebben we het echt heerlijk gehad), had ik de kans (en ook eigenlijk stiekem wel de plicht) het dak voor de oldtimer te maken. Het frame lag al een poosje klaar, manlief had stof besteld en ik had beloofd dat, als er geen andere uitweg zou zijn, ik het dak zou gaan maken en zo geschiedde het.
Nu heb ik het dak in elkaar genaaid met mijn normale machine en je raadt het al vast wel, lekker lopen dit het niet helemaal, eigenlijk helemaal niet. De stof schoot alle kanten op, mijn machine was niet sterk genoeg en zodoende werd het een werkend dak, maar absoluut niet netjes en dus ook niet geheel naar mijn tevredenheid. Gelukkig zijn we des al niet te min, droog heen en terug gereden en hebben we er zelfs in Luxemburg nog mee kunnen rijden. Een beetje trots is dus zeker wel op zijn plek denk ik dan.

 Bij terugkomst echter, bleek, dat hier en daar de naden toch los begonnen te raken, hetgeen voor mij inhield dat ik het dak toch graag opnieuw wilde maken en gelukkig heeft manlief daar geen problemen mee. Op MP zijn we op zoek gegaan naar een industriele naaimachine, die we afgelopen donderdag in Zaandam hebben opgehaald. Al snel had ik in de gaten dat een industriele machine volledig anders werkt dan een reguliere huis-tuin en keukenmachine, echter, laat maar komen. Eerst eens flink oefenen en dan opnieuw met het dak aan het werk. En tijdgebrek? Ja, komt hier ook voor, maar nu het najaar en de winter langzamerhand hun intrede doen en rijden met de oldtimer nie echt meer een optie zijn, heb ik nu WEL alle tijd van de wereld (in plaats van die akelige 3 dgn) om het dak te maken. Ondanks dat ik het best spannend vind, zie ik er ook echt naar uit om het dak te maken. En daarna? Ach, dan heb ik ook nog 5 stoelen om opnieuw te bekleden.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten