Een weekje griep

Een weekje griep
Na uit Wales te zijn teruggekomen, kreeg manlief al vrijwel gelijk de griep en lag hij ruim 3 dagen al hoestend en proestend in bed om uit te zieken. Normaal gesproken gaat aan mij de beurt voorbij, maar helaas, ik moest er dit keer aan geloven.

Nu had ik al gehoord dat het halve dorp ziek is en dat dit een pittige griep is, nou dat 'ie pittig is, heb ik gemerkt. Koorts, flink hoesten en niezen, koud (terwijl de kachel op 22 graden stond), geen zin in eten, geen fut, noem maar op. Al met al kwamen dus alle verschijnselen langs gelopen en dan is het puur een kwestie van rustig uitzieken.

Inmiddels voel ik me nu alweer een ietsie pietsie beter, de trek aan eten begint weer op gang te komen en mis ik alleen nog de fut om ook maar iets te doen. Veel rust en regelmaat is op dit moment denk ik dus ook het allerbalangrijkste.

Tuniek Amalia van Farbenmix
Teruggekomen uit Wales, met manlief in bed en kindlief naar school, besloot ik mijn tuniek Amalia (FM) af te maken. Deze had ik voor onze trip naar Wales al willen maken, maar is me dat helaas niet gelukt. Nu echter, is het me tussen de extra wasbeurten door (wat kan je op zo'n trip een troep verzamelen), toch gelukt en aan een leuke foto mag het dus volgens mij dan ook niet ontbreken.

En hier zijn de foto's dan. De stof had ik op mp besteld en was iets dunner dan dat ik had verwacht en gehoopt, maar goed, ik ben wel heel tevreden over de uitvoering en voor komend zomer is 'ie volgens mij helemaal prima draagbaar.

Ik moet wel heel eerlijk zijn dat ik de voorkeur geef om op de markt of in een stoffenwinkel te shoppen, maar het ontbrak me gewoon aan de mogelijkheden en dan kan ik alleen maar blij zijn dat ik ook online kan shoppen.

Eerlijkheidshalve: er zijn momenteel aan alle kanten waarschuwingen over fraude op marktplaats. Nu ben ik hier, tot op heden, gelukkig nog nooit de dupe van geworden, maar helaas, het kan iedereen overkomen. Dus, lieve lezers, wees voorzichtig en mocht het je toch overkomen, weet dan, dat je niet de enige bent en dat het iedereen kan overkomen.

Creatieve plannen voor deze week
Mocht je benieuwd zijn naar mijn creatieve plannen voor deze week? Ik zal ze vast voor je op een rijtje zetten, wellicht een reden om weer op bezoek te komen op mijn blog:
- zowieso weer stof bestellen voor nog een tuniek Amalia en een leuk stofje voor 1 of 2 passende
  leggings
- jullie delen in mijn doelstellingen van januari (of ze al dan niet gelukt zijn) en de nieuwe
  doelstellingen voor februari
- we mogen deze week ons nieuwe hondje gaan halen, dus een foto is denk ik op zijn plaats
- komende woensdag komt er weer een schrijfsel op mijn blog "piggy meat yesterday". Houd je ook
  deze blog even in de gaten?
- en verder? alles wat voorbij komt en spannend genoeg is om te melden, ga ik zeker met je delen.

Veel leesplezier en nog een hele fijne avond !!!!

Retourtje Wales

Afgelopen woensdagmiddag zijn we rustig aan vertrokken naar Duinkerk (Frankrijk) om vandaar uit de boot te pakken naar Dover. Donderdagochtend hebben we, met een vertraging van ruim een half uur ivm het weer, de overtocht gemaakt.

Voor het eerst in mijn leven en een behoorlijk aantal overtochten verder, waren kindlief en ik misselijk .... echt misselijk. Het weer was echt slecht en de boot schommelde flink heen en weer op het water

Na uiteindelijk in Dover te zijn aangekomen, zijn we doorgereden naar ons hotel in Tenby. Een prachtig hotel aan de kust, lieve mensen en een goede verzorging.


Ook het uitzicht was prachtig, met name met redelijk weer.

Na op vrijdag de uitvaart van onze zwager mee te hebben gemaakt, hebben we de zaterdag gebruikt om te shoppen. De supermarkt (hypermache) zoals ze die in de UK, Frankrijk, de VS en wellicht nog meer landen kennen, zijn voor mij zooooo geweldig om in rond te lopen. Alleen het kijken is voor mij meer de moeite waard.

Zondag weer tijd om naar huis te rijden en maandag moe maar met een goed gevoel weer veilig thuis!

Creatief bezig

Repareren van een broek
Eerder deze week kwam de buurman met een kapotte broek en de vraag of ik 'm kon repareren. Na goed overwegen meende ik het wel te kunnen doen en waarom ook niet.
Nadat manlief me had geholpen met het repareren van mijn lokcmachine (gebroken naald en het voetje welke ik niet kon terugplaatsen) was de broek vervolgens snel gerepareerd.

Zowel aan de binnenkant en de buitenkant (precies rond het kruisgedeelte) een stukje spijkerstof van een andere, oude, broek genaaid na te hebben afgelockt. Gelukkig is het resultaat naar tevredenheid en daar gaat het om.

Vervolgens wordt ik verrast met een mooi vest door de buurvrouw. Het blijkt een wollen vest te zijn en tja, als je daar niet tegen kan, dan is dragen geen optie. Gelukkig kan ik er wel tegen en nu dus alleen nog mijn best doen om er een leuk shirtje onder te vinden en ik ben er klaar mee. Een kwestie van verwend worden dus. Echt helemaal blij ermee.

Een lekkere fles wijn

Door de buren aan de andere kant ben ik ook al lekker verwend. Afgelopen week kwam de pakketbezorger met pakketjes voor de buren. Voor de grap zei ik dat de buren mij maar eens moesten gaan betalen voor het aannemen van pakketjes. Ik had er tenslotte al een paar keer eerder wat aangenomen, maar ja, ik denk dat je dat gewoon doet als buren.

 Na samen afgesproken te hebben dat op het afleverbriefje maar een flesje wijn moest staan als beloning, kreeg ik het vervolgens ook nog. Niet bewust, maar wel heeeeeel lief. We blijven gewoon pakketjes aannemen als het nodig is.

Tuniek op proef

 In een eerder schrijfsel had ik al aangegeven dat ik een tuniek (Amalia van Farbenmix) voor mezelf wilde maken.

 Omdat bij nader inzien de maat die ik in eerste instantie had uitgezocht (XL) toch te groot bleek te zijn, ging ik naar een maatje L. De strepen van voor- en achterpand liepen zodoende niet meer mooi in elkaar over en besloot daarom de tuniek maar als proefmodel te gebruiken en aan pop te doneren die er wel blij mee was. Over de afwerking van het halsbeleg en het mouwbeleg ben ik voor dit proefmodel niet geheel tevreden, echter, ik denk dat ik nu wel weet waar de foutjes en oneffenheden zitten, dus zodra ik voor de echte tuniek ga, komt het vast goed.

Wat het tuniek voor mezelf betreft, heb ik vorige week een leuk stofje gescoord op MP en nu het proefmodel geheel klaar is, hoop ik vandaag of morgen met het tuniek voor mezelf te kunnen beginnen.

Het enige wat ik graag wil veranderen is de coupnaad in het voorpand. Ik vind 'm iets te laag zitten en om het allemaal toch zo mooi mogelijk te krijgen moet ook de coupenaad op de juiste plek zitten naar mijn mening. Op naar de volgende ronde dus.

Voldoende te vertellen

De eerste week van het nieuwe jaar is nog maar 1 week oud en inmiddels is er alweer voldoende gebeurd om over te praten, dus daar ik ga daar maar gelijk mee beginnen.

Ons nieuwe hondje
Al een hele tijd zijn kind en ik ervan overtuigd dat we graag een hond willen. Nee, geen hele grote, gewoon een lief klein hondje die makkelijk overal mee heen kan. Aan het einde van vorig jaar ging papa dan ook eindelijk over stag en was de verassing bij ons dan ook groot toen hij in 1 keer aangaf dat er toch maar een hondje moest komen.

We wisten precies wat het moest zijn, een maltipoo en er zit een goede kennel in Friesland, dus na goed overleg met z'n allen, hebben we daar een hondje besteld. Afgelopen donderdag mochten we er eentje uitzoeken, dus vol goede moed zijn we naar Friesland gereden. Na lang wikken en wegen over welke nu het beste bij ons zou kunnen passen, hebben we er toch 1tje uitgezocht. Wat een schatje.

Op 10 december 2017 is ze geboren en moet dus nog even bij haar moeder blijven om. Nog even geduld, maar foto's doen een heleboel en nu we eenmaal een richtlijn hebben voor wanneer we haar kunnen ophalen is het wachten minder vervelend.



Borduren
Al een tijdje lag mijn borduurwerk stil. Eigen schuld in dit geval. Ik was er nl. heel fanatiek mee begonnen en dat is nu net mijn valkuil. Op een gegeven moment raakte het leuke er wat vanaf en liet ik het liggen.
Gelukkig ben ik toch maar weer begonnen, ik was al zo'n eind op weg en om het geheel nu onafgemaakt te laten liggen vond ik ook maar niks. Jammer van alle moeite die ik er al in had gestoken. Een foto mag dan ook niet ontbreken. Snel gaat het inmiddels niet meer, maar het is toch wel een prettig gevoel elke keer weer een klein stukje verder te komen.

Pop mag passen
Voor dit jaar heb ik mezelf een aantal doelen gesteld. Een van die doelen is een aantal leuke kledingstukken naaien. Bovenaan mijn lijst wat zelfgemaakte kleding staat het Farbenmixpatroon Amalia.

Na wat maten van mezelf te hebben genomen en het patroon opgemeten te hebben, kwam ik op maat XL uit.
Patroon tekenen, een lapje stof erbij en knippen maar.

Om toch zeker te zijn dat de tuniek goed zou passen, heb ik het voor- en achterpand eerst maar eens aan elkaar geregen en dat was maar goed ook. Wat ik precies fout heb gedaan, ik heb geen idee. Het kwam er echter wel op neer dat de tuniek als een hobbezak om me heen hing. Het was dus geen gezicht.

Opgeven was geen optie, dus ik heb de tuniek opnieuw getekend en nu in een maatje L. De stof die ik had gebruikt voor maat XL kon nog prima gebruikt worden voor maat L, dus het teveel aan stof weggeknipt, opnieuw geregen, opnieuw gepast en wat denk je? Nu was 'ie precies pas. Helemaal blij dus.

Omdat ik zelf niet te vaak in beeld wil komen en ik in het maken van selfies ook niet echt heel erg handig ben, heeft pop aangeboden om model te staan en hier dus het resultaat. Ik denk dat ik heel tevreden kan zijn over het resultaat (en stiekem ben ik dat ook). Er moeten nog wel draadjes uitgehaald worden en zowel de hals als de armsgaten moeten nog netjes afgewerkt worden, maar dat komt goed